Podróż znaczy wolność, a najlepiej przekonać się o tym w samotnej podróży w najdalsze zakątki świata. Marzenę Filipczak ciągnie tam, gdzie nie ma powtarzalnych hoteli z folderów turystycznych, a każdy dzień nie jest ograniczony all inclusive. Ona chce zobaczyć to, co widać z okien zdezelowanego lokalnego autobusu lub małego hoteliku za ruchliwym bazarem. Podsłuchuje, o czym rozmawiają kliencie okolicznego baru i czym emocjonują się miejscowe dzieciaki. Śpi tam, gdzie miejscowi - czasem w pokoju pełnym karaluchów, a czasem w prywatnej wieżyczce na dachu hotelu z pięknym widokiem. Je to, co gospodarze - góry ryżu na liściu banana z sosami ze wspólnych miseczek, ostry dhal i dopiero co zdjęte z blachy czapati. To wszystko wędrując przez dżunglę, plantacje herbaty i tarasy ryżowe, zatrzymując się nad ciepłym oceanem, podziwiając ośnieżone szczyty i wsłuchując się w egzotyczne dźwięki wielkich miast. Autorka wraca po latach w te same miejsca - do Indii, Malezji, Tajlandii, Wietnamu i Kambodży - i sprawdza, jak zmieniło się życie mieszkańców. Mówi też o bezpieczeństwie samotnej (i nie tylko) kobiety w podróży i odpowiada na pytania, które powstrzymują wiele osób od przeżycia przygody życia.

Iran oraz iracki i turecki Kurdystan. Górski Karabach, Osetia Północna i buddyjska Kałmucja. Stepy Kazachstanu, góry Kirgistanu, pozostałości Jedwabnego Szlaku w Uzbekistanie. I jeszcze izolowany od świata tajemniczy Turkmenistan.
Marzena Filipczak, autorka książek Jadę sobie, Azja. Przewodnik dla podróżujących kobiet i Lecę dalej. Tanie podniebne podróże, tym razem wędruje po krainach, w których kobieta w pojedynkę praktycznie nie występuje. Poruszając się lokalną komunikacją i autostopem, śpiąc w domach życzliwych miejscowych, jurtach, a nawet w jaskiniach, bawi się na trzydniowym weselu, uczestniczy w zarzynaniu kolejnych baranów i piciu wódki na grobach bliskich.
Między światami to książka, która łamie stereotypy: w krajach często uważanych za niebezpieczne i nieprzyjazne kobiecie, nad samotną podróżniczką miejscowi roztaczają cudowną opiekę. Troszczą się o nią nawet służby specjalne, byli partyzanci, panowie z mafii i przemytnicy, pomagając jej dotrzeć do kolejnych miejsc i zapraszając do swych domów.
To opowieść o gościnności tak wielkiej, że aż zapierającej dech w piersiach i niepojętej z zachodniego punktu widzenia, która każe gospodarzom towarzyszyć gościowi nawet w toalecie i oddać mu miejsce w swoim łóżku. Ba, żeby tylko! Ale o tym przeczytajcie już sami.